زندگی نامه استاد شهید کامران نجات اللهی

كامران نجات الهي فرزند عبدالحسين، در سال ۱۳۳۳ در شهرستان بيجارگروس متولد گرديد. تحصيلات ابتدايي را در دبستان شكيبا در سنندج و تحصيلات متوسطه را در دارالفنون تهران به پايان رساند.

او تحصيلات عالي را نخست در دانشگاه علوم صنعت آغاز كرد و در رشته راه و ساختمان از اين دانشگاه مدرك ليسانس گرفت و سپس در مركز تحصيلات تكميلي دانشگاه پلي تكنيك به ادامه تحصيل پرداخت و به اخذ مدرك فوق ليسانس در رشته ي راه و ساختمان نائل آمد. با پايان تحصيلات، به عضويت علمي دانشگاه پلي تكنيك درآمد و پرشور و پرتوان به تعليم و تدريس پرداخت.

شهيد نجات الهي چه در دوران تحصيل و چه در زمان تدريس، به مبارزه با ظلم و ستم رژيم شاهنشاهي پرداخت و هيچ گاه وظايف سياسي و اجتماعي روشنگرانه اش را فراموش نكرد.

از آغاز تشكيل سازمان ملي دانشگاهيان ايران،صميمانه در همه فعاليتهاي سازمان شركت جست.كامران نجات الهي در روز پنجم دي ماه ۱۳۵۷ يعني ۴۷ روز قبل از پيروزي انقلاب در جريان تحصن اعضاي سازمان ملي دانشگاهيان ايران در وزارت علوم و آموزش عالي ، به دست جلادان شاه به شهادت رسيد.

ماجراي اين جنايت رژيم از اين قرار بود كه در روز ۲۹ آذر۵۷ بيش از صد تن از استادان دانشگاه تهران در محل دبيرخانه اين دانشگاه اجتماع كردند و ضمن صدور بيانيه اي به محاصره نظامي دانشگاهها و بستن آنها بر روي دانشجويان ، كاركنان و استادان، و همچنين نسبت به سكوت مديريت فرمايشي و انتصابي دانشگاه در برابر اعمال ضد مردمي رژيم و همكاري با آن و انجام دادن اعمال موهن و خشونت آميز نسبت به استادان اعتراض كردند و اعلام نمودند تا بازگشايي كامل دانشگاه به حضور خود در اين محل ادامه مي دهند.

اين اقدام مورد توجه عمومي واقع گرديد و موجب سردرگمي رژيم شاه شد. سازمان ملي دانشگاهيان نيز طي اطلاعيه اي ضمن اعتراض به كشتار مردم سراسر كشور، بسته بودن دانشگاهها توسط مسئولين دانشگاهي را به علت همكاري آنان با رژيم و وطن فروشان و براي تاييد اعمال ضد مردمي آنان و بسته نگه داشتن يكي از سنگرهاي مبارزاتي ملت ايران اعلام كردند و حمايت خود را از تحصن و اقدام به حق دانشگاهيان دانشگاه تهران اعلام كردند و اشغال نظامي و بسته بودن دانشگاهها توسط رژيم استبدادي و دست نشانده استعماري را به شدت محكوم كردند و آن را عملي در اجراي مقاصد شوم و استعمار براي دور نگه داشتن جوانان وطن از اين سنگر مبارز عليه استبداد ، استعمار دانستند.

تجمعات و تظاهرات مردم در مقابل دبيرخانه دانشگاه تهران در حمايت از اين اقدام قابل توجه نبود. در دوم دي ماه نيز دهها تن از اساتيد دانشگاههاي مختلف تهران از اعضاي سازمان ملي دانشگاهيان ايران در طبقه ششم وزارت علوم و آموزش عالي تحصن و با صدور اطلاعيه اي ضمن اعلام همبستگي خود با مردم ستمديده كشور و براي جلب توجه جهانيان به جنايات شاه خواست هاي خود را به شرح زير اعلام كردند:

۱ـ بازشدن درهاي دانشگاهها بر روي كليه دانشگاهيان اعم از دانشجو، كارمند و استاد

۲ـ تخليه فوري محوطه هاي دانشگاه و اطراف آنها از كليه نيروهاي نظامي، پليس و اسير عمال اختناق و سركوبي

تاثيرات گسترده اين تحصن كه با حمايت مردم نيز همراه بود موجب رسوايي بيشتر رژيم گرديد. در پنجمين روز دي صدور نفت ايران با اعتصابات كاركنان صنعت نفت در جزيره خارك كه تنها پايانه صدرو نفت كشور بود كاملاً قطع شد و همين روز سومين روز تحصن در وزارت آموزش عالي بود.

ناگهان خبر تاسف باري با سرعت در تهران پخش شد حدود ساعت ۳۰ :۲ به سوي استادان متحصن آتش گشوده شد و يكي از آنان مجروح شد و سپس در بيمارستان به شهادت رسيد.

شاهدان عيني بيان كردند كه هنگامي كه يكي از استادان بسيار جوان دانشگاه پلي تكنيك به نام كامران نجات الهي كه تنها ۲۴ سال داشت در بالكن طبقه ششم حاضر شد به ضرب گلوله مجروح گشت و پس از انتقال به بيمارستان با وجود تلاش پزشكان به شهادت رسيد.

دقيقا مشخص است كه اين جنايت از پيش تعيين شده و نشانه گيري بر اساس شناخت و جهت بوده است و از يكي از ساختمانهاي دورتر از محل توسط يك تيرانداز ماهر انجام داده شده است زيرا استاد نجات الهي در فاصله چند متري لبه بالكن بوده است .

علت اين جنايت نيز اين بود كه اگرچه تحصن استادان با تعداد اندك ۶۸نفر انجام شده بود اما به علت تاثير زياد آن نظام شاهنشاهي را سردرگم كرده بود و با اين عمل مي خواستند به تحصن پايان دهند و به باز نمودن دانشگاه تن ندهند اما با وجود اين جنايت تحصن ادامه يافت بنابراين رژيم به يك رسوايي ديگر تن داد و با تهاجم به وزارت علوم در ساعت ۲:۳۰ نيمه شب روز ۶دي استادان متحصن را با ضرب و شتم و اهانت دستگير و در يكي از پادگانهاي تهران زنداني كرد.

وزير علوم در اظهارات تاسف آور و وقيحانه اش اعلام كرد كه تير اندازي به سوي استاد ممكن است كار افراد غير مسئول باشد كه اين روزها از بالكن ها به سوي سربازان تيراندازي مي نمايند و از تشييع جنازه و احترام به آن شهيد سخن گفت.